به نقل از «ایسنا»

دریای سُرخ منطقه ماست

تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۱۲۴۲۲

اوایل جنگ در غزه و زمانی که انصارالله یمن به اسرائیل درمورد عدم ورود به فاز حمله زمینی به غزه هشدار داد، خیلی‌ها این موضع را جدی نگرفتند، اما سه روز پس از شروع حمله زمینی، یمن با چند موشک و پهپاد، بندر و شهر ایلات در جنوبی‌ترین نقطه فلسطین اشغالی را هدف گرفت تا نشان دهد پای حرفش ایستاده است.

به گزارش ایسنا، علیرضا تقوی نیا در سرمقاله روزنامه خراسان نوشت:

اکنون نیز ممانعت نیروهای مسلح یمن از تردد کشتی‌های مرتبط با اسرائیل در دریای سرخ و محیط پیرامون آن، کار را برای تل‌آویو و پایتخت‌های حامی آن دشوار کرده است، به طوری که اقدامات اخیر یمن یکی از مؤلفه‌های مؤثر بر محاسبات آمریکا، انگلیس، رژیم اسرائیل و هم‌پیمانان آن ها در قبال جنگ و بحران غزه به شمار می‌آید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در آخرین تحول «اسکای‌نیوز عربی» به نقل از یک مقام وزارت دفاع آمریکا خبر داد که ایالات متحده در تلاش است ۴۰ کشور را به ائتلاف بین‌المللی دریایی ملحق کند. به گفته این مقام آمریکایی «نیروی دریایی یادشده، منطقه‌ای به وسعت سه میلیون مایل از آب‌های بین‌المللی را زیر نظر خواهد گرفت و شامل کشورهای عضو فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام) می‌شود.»

با توجه به سرنوشت ائتلاف‎سازی‌های قدیمی آمریکا از هم اکنون شکست ائتلاف دریای سرخ را هم می‌توان پیش‌بینی کرد؛ به‌ویژه این که ائتلاف یادشده در برابر یمنی‌ است که از آزمون سخت جنگ هشت‌ساله با مدرن ترین ارتش‌های منطقه سربلند بیرون آمده و امروز تحلیلگران اذعان دارند که نمی‌توان نقش یمن را در تعیین سرنوشت منطقه نادیده گرفت. اما در این بین، وزیر دفاع کشورمان در واکنش به تشکیل ائتلاف دریایی برای مقابله با محاصره دریایی اسرائیل در دریای سُرخ علیه ارتش یمن اعلام کرد : «دریای سُرخ منطقه ماست و روی آن تسلط داریم و در این منطقه کسی نمی تواند مانور بدهد».

در خصوص اظهارات صریح وزیر دفاع ایران چند نکته باید ذکر شود:

۱- منظور امیر آشتیانی از جمله «دریای سُرخ منطقه تحت تسلط ماست»، احتمالا این است که جمهوری اسلامی و متحدانش بر این دریا سیطره نسبی دارند و می توانند با ائتلاف بین المللی دریایی جهت حمایت از اسرائیل مقابله نمایند. نکته دیگر این است که این اولین بار است که مقامات رسمی ایرانی این گونه درباره تسلط خود بر دریای سُرخ سخن می گویند؛ دریایی که حدود ۲۰۰۰ کیلومتر با سواحل ایران فاصله دارد.

۲- دکترین دفاعی جمهوری اسلامی از دهه ۹۰ شمسی به بعد، بر حضور و تاثیرگذاری در آب‌های بالای مدار ۷ درجه شمالی در محدوده اقیانوس هند و دریای سُرخ تاکید دارد و به نظر می رسد با توجه به اتحاد راهبردی ایران و دولت نجات ملی یمن، این تاثیرگذاری چشمگیر و قابل توجه گشته است تا جایی که ارتش یمن توانسته تا حد زیادی مانع از تجارت اسرائیل در دریای سُرخ شود.

۳- در سال‌های اخیر شناورهای جنگی ایرانی حضور پرشماری را در آب‌های دریای سُرخ و خلیج عدن داشته‌اند و ترکیب دریانوردی آنان در این نقطه و همکاری با نیروی دریایی یمن می‌تواند اثر قابل توجهی درپی داشته باشد.

۴- ایران از طریق متحدانش ظرفیت بالایی برای تاثیرگذاری در دریای سُرخ پیدا کرده است و با تقویت آن ها اجازه نمی‌دهد کنترل تنگه باب المندب از دست دولت نجات ملی یمن خارج شود.

۵- روزانه حدود ۶۰ کشتی غول پیکر از تنگه باب المندب و دریای سُرخ عبور می کنند و با توجه به قابلیت های نیروی دریایی یمن شامل موشک های کروز و قایق های تندرو و مین ریز ، بعید است ائتلاف مدنظر آمریکا به اهداف خود دست یابد و اطمینان امیر آشتیانی نیز با اطلاع از این توانایی ها ناشی می‌شود.

۶- آمریکا و متحدانش هیچ راهی برای توقف ارتش یمن در دریای سُرخ ندارند جز این که از طریق عملیات های آبی-خاکی سواحل یمن را تصرف کنند که آن هم در شرایط کنونی برای واشنگتن امکان پذیر نیست.نکته مهم این جاست که سواحل تحت کنترل ارتش دولت نجات ملی یمن هم طولانی بوده و نیز عوارض طبیعی زیادی دارد که بعید می نماید ایالات متحده از طریق بمباران هوایی بتواند سکوهای موشکی و شناورهای تندروی نظامی آن را نابود کند.

۷- یکی از مولفه‌های قدرت هر کشور، تسلط با واسطه یا بی واسطه بر نقاط مهم راهبردی و تنگه‌های آبی است که می‌تواند هم پرستیژ بین المللی یک کشور را بالا ببرد و قدرت چانه زنی آن را در معادلات بین المللی افزایش دهد؛ و نیز از جنبه گسترش حوزه نفوذ امنیتی ، می تواند سهم یک دولت را در برقراری امنیت تجارت بین الملل فزونی داده و به تبع آن منافع سیاسی و اقتصادی بیشتری را نصیب آن کند. در نهایت باید گفت استراتژی جمهوری اسلامی در حمایت از متحدانش در نقاط مهم ژئوپلیتیکی منطقه غرب آسیا، موفقیت‌های بسیاری در پی داشته و ایران سعی دارد این دستاوردها را حفظ کند و گسترش دهد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: آمريكا ايران انصارالله یمن تل آویو تنگه باب المندب روزنامه خراسان خلیج عدن یمن فلسطین حماس آمريكا ارتش اسرائیل دریای س رخ بین المللی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۱۲۴۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شکست ائتلاف ضدایرانی

زمانی که ایران۱۳آوریل بیش از۳۰۰موشک وپهپاد به سمت رژیم‌صهیونیستی پرتاب کرد، اردن به کمک این رژیم آمد. گزارش‌های اولیه حاکی از کمک چند کشور عربی دیگر به رژیم‌صهیونیستی است؛ تلاش‌هایی که آنها بعدا تلاش کردند رد کنند. با وجود این، گروهی از سران رژیم‌صهیونیستی و همچنین برخی ناظران در واشنگتن، این اقدامات را نشانه‌ای از تغییری بزرگ تفسیر کردند.

استدلال بر این بود کشور‌های عربی در صورت افزایش درگیری با ایران، در کنار رژیم‌صهیونیستی خواهند ایستاد. هرزی هالوی، رئیس ستاد کل ارتش این رژیم مدعی شد حمله ایران فرصت‌های جدیدی برای همکاری در غرب آسیا ایجاد کرده است. مؤسسه مطالعات امنیت داخلی رژیم‌صهیونیستی نیز ادعا کرد، ائتلاف منطقه‌ای و بین‌المللی‌ای که در رهگیری موشک‌های ایران به سمت رژیم‌صهیونیستی مشارکت داشتند، ظرفیت ایجاد ائتلافی منطقه‌ای را علیه ایران نشان می‌دهند. دیوید ایگناتیوس، ستون‌نویس واشنگتن‌پست گفت: این تغییری بالقوه برای رژیم‌صهیونیستی است؛ تغییری که به منطقه شکل جدیدی می‌دهد. با وجود ارزیابی‌های خوشبینانه، درک درستی از پیچیدگی چالش‌های منطقه وجود ندارد. بدون شک، با توجه به ماهیت بی‌سابقه درگیری‌های نظامی میان ایران و رژیم‌صهیونیستی در ماه آوریل، ممکن است راهبرد آینده رژیم‌صهیونیستی در قبال ایران، ملاحظات منطقه‌ای بیشتر باشد، اما واقعیت‌های موجود در منطقه که مانع همکاری اعراب و رژیم‌صهیونیستی می‌شود، به‌طور قابل‌توجهی تغییر نکرده است. حتی پیش از حمله هفتم اکتبر ۲۰۲۳ میلادی، حماس و جنگ متعاقب رژیم‌صهیونیستی در غزه، کشور‌های عربی امضاکننده توافق‌نامه ابراهیم درسال۲۰۲۰ میلادی از حمایت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی، گسترش شهرک‌سازی‌های رژیم‌صهیونیستی در کرانه باختری و نیز مدارای وی نسبت به تلاش‌های وزیران راستگرا برای برهم‌زدن وضع موجود در قدس ناامید شده بودند.
 
سران عرب، محتاط‌تر از گذشته
پس از آغاز عملیات نظامی رژیم‌صهیونیستی در غزه در اکتبر ۲۰۲۳ میلادی و موج اعتراضات در سراسر غرب آسیا، سران عرب با آگاهی از این‌که همکاری آشکار با رژیم‌صهیونیستی می‌تواند مشروعیت داخلی آنها را به خطر بیندازد، حتی محتاط‌تر از گذشته در حمایت علنی از این رژیم عمل کردند. همچنین در واکنش کشور‌های عربی به دور جدید رویارویی ایران و رژیم‌صهیونیستی نشانه‌ای از تغییر مواضع دیده نمی‌شود. کشور‌های عربی همچنان به‌دنبال متعادل کردن روابط خود با ایران و رژیم‌صهیونیستی، حفاظت از اقتصاد و امنیت خود و مهم‌تر از همه جلوگیری از درگیری منطقه‌ای گسترده‌تر هستند. آنها همچنین پایان دادن به جنگ فاجعه‌بار در غزه را بر رویارویی با ایران در اولویت قرار خواهند داد. با وجود این، با افزایش تنش میان ایران و رژیم‌صهیونیستی، اشتیاق کشور‌های عربی برای سرعت بخشیدن در ادغام منطقه‌ای رژیم‌صهیونیستی بیش از هر زمان دیگری به تمایل صهیونیست‌ها برای پذیرش تشکیل کشور فلسطین بستگی دارد. 
 
وابستگی به آمریکا؛ بلای دولت‌های عربی
تلاش‌های کشور‌های عربی برای مقابله و دفع حملات موشکی و پهپادی ایران به‌طور قطع ناشی از تمایل آنها برای حفظ روابط با آمریکا و نه نزدیک‌تر شدن به رژیم‌صهیونیستی است. از زمان آغاز عملیات رژیم‌صهیونیستی در غزه، سران عرب از ناکامی جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در مهار نسل‌کشی رژیم‌صهیونیستی شگفت‌زده شده‌اند. با وجود این، همچنان به دنبال گسترش همکاری با واشنگتن هستند، زیرا هیچ جایگزینی برای نوع امنیتی که آمریکا حفظ می‌کند، نمی‌بینند. کشور‌های عربی به این نتیجه دست یافته‌اند نزدیکی، بهترین راه تعامل با ایران است. جنگ غزه همچنان موضوع و اولویت فوری منطقه‌ای است و کشور‌های عربی در تلاش برای دستیابی به توافق صلح با کمک دولت بایدن هستند. در هر صورت کشور‌های عربی حوزه خلیج‌فارس تعامل نزدیک‌تری با تهران دارند و به‌خوبی آگاه هستند نزدیکی و همسایگی آنها با ایران در معرض نفوذ تهران قرارشان می‌دهد. در ماه‌های آینده به احتمال زیاد کشور‌های عربی تلاش خواهند کرد سیاست متوازن‌سازی را حفظ کنند و خود را از اقدامات تهاجمی بیشتر رژیم‌صهیونیستی دور نگه دارند. در صورت ادامه افزایش تنش میان ایران و رژیم‌صهیونیستی، احتمالا آنها تمایل کمتری به حمایت از عملیات رژیم‌صهیونیستی داشته باشند. به‌مرور زمان هزینه‌های داخلی حمایت آشکار از رژیم‌صهیونیستی برای آنها احتمالا افزایش خواهد یافت، به‌ویژه اگر نیرو‌های صهیونیستی وارد رفح شوند.
 
الگوی کشور‌های عرب برای حفاظت از منافع خود
کشور‌های عربی حوزه خلیج‌فارس بر این باورند برقراری گفتگو‌های دیپلماتیک مستقیم، ارائه مشوق‌های اقتصادی و دیپلماسی پشت‌پرده با تهران امن‌ترین راه‌های حفاظت از منافع‌شان و جلوگیری از سرایت درگیری است. صرف‌نظر از شدت درگیری ایران و رژیم‌صهیونیستی، به‌نظر نمی‌آید کشور‌های عربی از این اشکال تعامل عقب‌نشینی کنند. تلاش آنها برای توسعه روابط با ایران از زمان آغاز جنگ غزه بیشتر شده، درحالی‌که تلاش‌ها برای عادی سازی روابط با رژیم‌صهیونیستی متوقف شده است. کشور‌های عربی همچنان درزمینه دفاع موشکی با واشنگتن همکاری خواهند کرد، اما این همکاری مستلزم هماهنگی مستقیم قابل‌توجهی با رژیم‌صهیونیستی نیست. همچنین به‌زودی به سطح اتحاد دفاعی رسمی نخواهدرسید؛ این موضوع نیازمند همسویی بهتر سامانه‌های دفاعی کشور‌های عربی و همچنین اعتماد بسیار بیشتر است که هر دوی این موارد درغرب آسیا وجود ندارد و ایجاد آن زمانبر است.

ضرورت تعدیل دیدگاه جهانی
در صورت ادامه افزایش تنش میان ایران و رژیم‌صهیونیستی، کشور‌های عربی تمایل کمتری به حمایت از رژیم‌صهیونیستی خواهند داشت. کشور‌های عربی به‌ویژه حوزه خلیج‌فارس به احتمال بسیار زیاد با هرگونه حمله مستقیم به ایران که می‌تواند چشم‌انداز اقتصادی شکننده منطقه را بی‌ثبات کند یا به ضد‌حمله ایران در خلیج‌فارس منجر شود، مخالفت خواهند کرد. کشور‌هایی عربی گرچه علاقه‌مند به حفظ روابط دفاعی نزدیک با واشنگتن هستند، اما نمی‌خواهند به بلوکی بپیوندند که آشکارا علیه ایران و حامیان جهانی آن، مانند روسیه کار می‌کند. آنها ترجیح می‌دهند روابط متعدد منطقه‌ای و جهانی را متوازن، نه این‌که پل‌ها را خراب کنند. جهان باید انتظارات خود را در زمینه همکاری نزدیک‌تر میان کشور‌های عربی و رژیم‌صهیونیستی تعدیل کند. برگزاری گردهمایی‌های منطقه‌ای با سطح اهمیت بالا که آشکارا نشان‌دهنده تعامل سیاسی کشور‌های عرب با رژیم‌صهیونیستی باشد، تا زمانی که صهیونیست‌ها جنگ علیه غزه را خاتمه ندهند، محتمل نیست. تا آن زمان، تلاش کشور‌های عربی برای حفظ روابط اقتصادی با رژیم‌صهیونیستی نیز محدود خواهد بود.

منبع: روزنامه جام جم

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی